Wielka bazylika małej Tereski

Po ukazaniu się Dziejów duszy do Lisieux zaczęło przychodzić coraz więcej listów z całego świata. Zawierały prośby o modlitwę i o relikwie małej siostry Teresy: skrawki ubrań, kosmyk włosów, kwiatek z grobu... Napływało także coraz więcej podziękowań za uzdrowienia i nawrócenia, które przypisywano jej wstawiennictwu. Do grobu karmelitanki zaczęły przychodzić tysiące pielgrzymów. 28 lat po śmierci Teresa Martin została zaliczona w poczet świętych. Niedługo potem rozpoczęła się budowa jednej z największych świątyń XX wieku - bazyliki św. Teresy w Lisieux.

Bazylikę poświęconą św. Teresie z Lisieux zbudowano w niespotykanym tempie dzięki hojnym datkom, które przysyłali na ten cel czciciele Świętej. Świątynia ta budzi zdumienie wielkością (jej wysokość wynosi 95 m, długość - 95 metrów, a szerokość nawy poprzecznej - 50 m) i bogactwem dekoracji. Znajduje się w niej 2 tysiące miejsc siedzących. Pośród licznych krajów, które ufundowały w bazylice swoje kaplice boczne, jest także Polska.

Mozaika umieszczona w absydzie obrazuje Maryję i Teresę, które trzymają czerwony płaszcz Jezusa - Dobrego Pasterza, aby wszystkie owce mogły do Niego przyjść. W lewej części mozaiki widnieje gwiazda oznaczająca Betlejem, w prawej - krzyż symbolizujący Golgotę.


Namiestnicy Chrystusa o Świętej z Lisieux


"Największa święta czasów współczesnych".

Pius X


"Duch prawdy ukazał jej i objawił to, co zwykle zakrywa przed mądrymi i roztropnymi, a objawia maluczkim; dzięki temu osiągnęła w tak wysokim stopniu wiedzę o rzeczach nadprzyrodzonych, że wskazała innym pewną drogę zbawienia".

Pius XI

"O Teresie z Lisieux można powiedzieć z przekonaniem, że Duch Boży pozwolił, by jej serce objawiło bezpośrednio ludziom naszych czasów podstawową tajemnicę, podstawową rzeczywistość Ewangelii: fakt, że w rzeczywistości otrzymaliśmy ducha przybranych dzieci, który sprawia, że wołamy: Abba, Ojcze! Mała droga jest drogą świętego dziecięctwa. W tej drodze zawiera się zarazem potwierdzenie i odnowienie najbardziej podstawowej prawdy. Jakaż bowiem prawda przekazu ewangelicznego jest bardziej podstawowa i bardziej powszechna niż ta: Bóg jest naszym Ojcem, a my jesteśmy Jego dziećmi?"

Jan Paweł II

W: Nasza Arka, listopad 2005.